Koffie met een rietje

Met een vervelende verkoudheid in de mik heb ik met Tam door Las Vegas gestruind. Las Vegas was chaotisch en heel vet....
De volgende ochtend werden we vroeg gewekt door een uitgeslapen Walter: rise and shine, rise and shine!

De rit van de afgelopen dagen brengt ons van de vruchtbare gronden van Californië, door de woestijn van Nevada naar het steenachtige landschap van Utah. De Sierra Nevada ('De besneeuwde bergen') zijn een wereld van verschil met het landschap dat we nu doorkruisen. Natuurliefhebber John Muir vocht als een van de eerde pioniers voor het behoud van dit gebied, zijn strijd is een succesverhaal. Zo behouden het landschap in de Sierra Nevada is, zo vergeten lijkt het land tussen Nevada en Utah.

Na een rit van zo'n 6 uur, waarin de meesten wat slaap inhaalden, kwamen we aan op de KOA camping, op zo'n 20 minuten van Bryce Canyon. De boeken omschrijven dit gebied als 'The Red Lands' en dat is niet voor niets. Het ijzer in de grond erodeert, wat er voor zorgt dat alles rood aandoet. In de strenge winters (okt-apr) wordt het landschap geteisterd door extreme sneeuwval. Zomers wordt het landschap vervormd door de hevige tropische thunderstorms. Het gesteente is hier relatief zacht en door het weer worden een soort pilaren, genaamd 'hoodoo's' geschapen.

Het wandelen door Bryce was fantastisch. De bedoeling was om een combi van de Peekaboo trail, Navajo trail en de Queens Garden trail te lopen. Vanwege 'vallend gesteente' was de Peekaboo helaas gesloten, maar de andere twee routes waren prachtig. Vooral het wandelpad 'Wall Street' was gaaf, waar je bijna in het donker liep in een grote kloof. De brutale eekhoorntjes in alle parken worden inmiddels wel irritant. Ze worden zoveel gevoerd door toeristen dat je haast niet meer van een wilddier kunt spreken. In de bus terug naar het visitor center zagen ik en Tam nog twee herten en een prairie dog (cool beest!).

Next stop: Salt Lake City, de wereldhoofdstad van de mormonen. Deze stad ligt ingesloten: rechts de uitlopers van de Rocky Mountain en links het Salt Lake (7x zouter dan de oceaan).
In de bergen rondom Salt Lake wordt het edelmetaal gewonnen dat gebruikt is voor de olympische spelen in 2002. In Salt Lake City is 60% van de 2,7 miljoen inwoners mormoon. En als het aan de mormonen ligt wordt dat alleen maar meer. Een rondleiding door missionarissen over het 'temple square' is dan ook meer een verhaal over hun eigen revelation dan een standaard informatieve wandeling voor toeristen.
Het is zowel mooi als onbegrijpelijk om te zien met hoeveel toewijding hier het geloof wordt beleden. Een ervaring rijker en geen dollars armer belandden we met beide benen op de grond in een shoppingcenter. Hier werd mij nogmaals duidelijk dat deze stad anders is dan een gemiddelde Amerikaanse stad. In tegenstelling tot veel andere steden wordt hier echt veel geld, tijd en energie gestoken in openbare voorzieningen. Prachtig onderhouden gazons, mooie fonteinen, strak aangelegde straten, veel minder zwervers en nergens lege kavels of afval te zien. Een belangrijk adagium voor de mormonen luidt: 'als je iets neemt moet je iets teruggeven'. Iedere mormoon staat dan ook 10% van zijn of haar inkomen af voor de gemeenschap. Daarmee worden openbare voorzieningen bekostigd en in een soort eigen sociale netwerk voorzien.
De rest van de states zou hier een voorbeeld aan kunnen nemen. Het gebrek aan een sociaal vangnet is vaak zichtbaar en geeft toch een rauw randje aan deze voor de rest prachtige reis.

Voordat ik deze reis ging maken vroeg ik aan anderen die hier eerder waren: hoe is Amerika? Het antwoord luidde vaak: Amerika is groot, groter, grootst. Lekker vaag dacht ik, daar kan ik me niks bij voorstellen. Inmiddels begrijp ik wel een beetje wat ze bedoelen:
- het land is GROOT. Al 2 weken onderweg en nog maar een paar centimeter op de kaart afgelegd;
- gas, water etc. gaat niet in liters, maar in gallons (3.82 liter);
- Een small whopper menu bij de BK in de states is gelijk aan een large menu in Nederland;
- Kledingmaat M in de states staat gelijk aan kledingmaat L in Nederland;
- de gemiddelde Amerikaan is groot (maar echt groot);
- vrachtwagens hebben 3 aanhangers anders doen ze niet mee;
- auto's zijn groot, dodge's en mustangs zie je hier op elke hoe van de straat;
- supermarkten hebben de omvang van 2 warenhuizen;
- de vrijgevigheid is enorm (waarvoor dank, met name in Vegas)
- Een small coffee (met rietje?? kennen zie hier geen lepels ofzo? wie drinkt er nu koffie door een rietje, gatver) langs de interstate (soms 7-baans) is ongeveer 0,4 liter.

Vandaag zijn we aangekomen in Yellowstone, we zijn nu echt in de Rocky Mountains. Hier hebben we de 'grootste' kans om 'groot' wild te spotten. Verkoudheid is inmiddels zo goed als weg dus das mooi!.