Varanasi

Ergens in Varanasi op een rooftop in het zonnetje. Een prima plek om bij te komen van de lange reis hiernaartoe. Ik zit hier ongeveer een uurtje en zolang als ik hier zit staat er een man op het dakterras tegenover me tegen zijn stok aan te leunen. Gekleed in een zwart/gele gewaad kijkt hij af en toe onze kant op. Als ik naar rechts kijk zie ik de voorbereidingen van cockfights. Een man probeert met een stok, een vlag en veel geroep een groep duiven in bedwang te houden. Achter me, nee eigenlijk overal om me heen zie ik af en toe een vlieger opstijgen. Ook de meeste bomen hangen vol met vliegers. Ik denk dat dit het resultaat is van training ten behoeve van het Kite Festival, Sankranti. Wanneer ik van het rooftoprestaurant naar beneden kijk zie ik het chaotische stadsleven van Varanasi, ik kan niet wachten om te gaan kijken!

Nog even terugkomend op de rit naar Varanasi. Bij elkaar opgeteld duurde die zo’n 27 uur (inclusief nachttrein). Maar van slapen was eigenlijk geen sprake. Nadat ik de kakkerlak van mijn bed had weggejaagd begon het geluister naar het eindeloze gesnurk van mijn Indische buurman (over de geuren nog niet gesproken!). Inmiddels ben ik over mijn slaap heen en wacht ik tot ik het hotel kamertje op kan, hopen dat het niet al te lang meer duurt..

Nepal staat voor: ‘Never Ending Peace And Love’. India staat bekend onder ‘I Never Do It Again’. Het eerste is zeker weten waar. Met het tweede ben ik het tot nu toe alles behalve eens. India is chaos, stank, mensen die je van alles aansmeren, maar het is veel meer dan dat. Tot nu toe is het in een woord magisch.

De afgelopen dagen in Varanasi hebben we een boot tocht over de heilige rivier de Ganges gemaakt. Wil je van al je zonden worden vergeven, dan was je jezelf in de Ganges. Als je geen zonden hebt is dat natuurlijk niet nodig, dus ik besloot er maar niet in te springen. Even een weetje over de Ganges: een mens kan zo’n 500 ziekteverwekkers per liter water verdagen, in de Ganges zitten er 1,5 miljoen per liter water. Al varend over de Ganges kom je langs de Ghats. Dit zijn heilige plaatsen waar mensen komen om te bidden, hun zonden af te wassen, hun buffels te wassen, kleding te wassen, mensen te cremeren enzovoorts. Alles gebeurt hier in het openbaar, right in your face, dat is Varanasi voor mij tot nu toe. ’s Avonds voeren we met de boot langs Dasawamedh Gath, hier werd de Ganga aarti (aanbidden van de rivier) ceremonie gehouden. Vanaf het water leek het een toeristische aangelegenheid, maar als je tussen de mensen staat merk je pas echt dat het allemaal echt ‘echt’ is.

Dwalend door de eindeloze kleine straatjes kom je echt van alles tegen. Overal om je heen mensen, winkeltjes, kraampjes, koeien en heilige tempels zoals de Viswanath tempel. Hier kun je eigenlijk maar op twee manieren binnen komen: of je moet hindoe zijn of je moet veel regelen en geld geven. Dat eerste zat er niet op, dus zijn we uiteindelijk na een paspoortcontrole, op blote voeten, met een tika op het hoofd, een ketting om de nek en zonder spullen naar binnen gegaan. Door het bruine blubber water, de herrie en apen kom je terecht bij verschillende heilige plaatsen. Een hele bijzondere ervaring om hier te kunnen kijken.

Wil je snel van de ene plaats naar de andere dan heb je een paar keuzes. De befaamde Riksha (die ook al erg populair was in Nepal) of met de TukTuk: kleine schommelende autootjes die zich overal door heen wurmen. Met de TukTuk zijn we naar het Ramnagar Ford & Museum gegaan. Niet heel indrukwekkend, maar wel erg interessant.

De Lonely Planet verdient nog even een bedankje in mijn reisverslag. Zonder de LP zouden we misschien al boven het toilet hebben gehangen. Overheerlijke kaas met bruin brood in het Brown Bread Bakery rooftop restaurant. Beneden ben je in India, op het dak in Europa. De pizza in het Vaatki café uit een steenoven was heerlijk. Tot slot de banana lassi in de blue lassi bar, deze was echt onbeschrijfelijk. Hopen dat mijn buik de komende dagen zich net zo fijn voelt als mijn smaakpupillen tijdens de lassi.

Morgen vertrekken we naar Agra, de trein doet er zo’n 13 uur over. Ik ben benieuwd!