De binnenlanden

De busrit van Guangzhou naar Yangshuo is werkelijk prachtig. Scherp afstekende heuvels rijzen op uit het glooiende groene landschap. Bus is ruim en voorzien van airco en we waren weer de enige westerse toeristen. Alle mensen in de bus en vooral de kindjes vinden het dan ook reuze interessant om te zien wat wij doen. Na een rit van 6 uur stopte de bus langs de snelweg. Oke, wat nu? Een paar min. later kwam een klein busje aanrijden die ons verder zou brengen. Dit busje reed zo'n 10 min verder en stopte wederom langs de weg. Nu stond de public stadsbus te wachten. Half bukkend en met een hele volle stadsbus reden we (voor 1 yuang) door naar het centrum. Geniaal hoe deze busritten werken. Doet me een beetje aan Nepal denken. Yangshuo is mega toeristisch maar vooral ook gericht op de chineze toeristen. Wij verblijven zelf een eindje buiten Yangshuo op het platteland in Yanshuo Outside Inn. Dit is echt een topverblijf. Het reizen veranderde ineens in vakantie. Een paar dagen maximaal relaxen, zwemmen in de Li River, goed ontbijten en bovenal: geen drukte. Ipv drukte: een prachtige omgeving, scharrelende kippen voor je deur, een hangmatje en een gehuurde fiets. Fietsen met 35 graden, volle zon en een luchtvochtigheid van 80% is prima te doen, tenzij na 2 uur fietsen je band lek gaat. Een jongen schoot te hulp met een fietspomp, zodat ik weer 10 min verder kon, maarja daarna houdt het op. Gelukkig is een behulpzame chinees op het platteland nooit lang zoeken en na een half uurtje was de band alweer geplakt en wel. De vrouw v/d fietsenmaker kwam ons daarna nog een tijdje stalken omdat ze ons een bamboerafttochtje wou aansmeren. (Gierige) NL'ers als wij zijn besloten we gewoon op de fiets terug te gaan. De terugweg ging ondanks een paar keer de verkeerde weg, very smooth.

Vanuit Yangshuo namen we de bus richting Guilin. Om de gekte van deze stad te ontvluchten namen we bij aankomst in Guilin gelijk de bus richting Dazhai. Een boeren dorpje zo'n 4 uur buiten Guilin. Daar hadden we een room with a view. Vanaf ons balkon (ja ons balkon) kijk je recht over het pitoreske dorpje Dazhai, omringd door groene rijstterassen. Een dorpje waar toerisme en traditie in harmonie samen leven, zoals op zoveel plaatsen in China. Ter illustratie: het dorpje staat vol met hostels, maar indien je eend besteld, dan wordt deze naast de ingang van het hostel geslacht. Minderheden Zoals de Zhuang en de Yao lopen in traditionele kleding achter groepjes chineze toeristen te sjouwen met hun koffers. Soms hoor je ineens vanuit de verte percussiegeluid naderen. Tussen de houte huisjes komt een stoet aanlopen. Voorop ligt een halfdood varken bovenop een houten draagaltaar, op weg naar een soort rituele slacht. De locals gaan gewoon door met hun eigen leven en lijken het niet erg te vinden dat wij dit alles met open ogen gadeslaan. Ik zag hier een t-shirt hangen die het wellicht het sterkst verwoord: 'money is not the problem, the problem is no money'. Vanuit Dazhai hebben we een wandeltocht gemaakt naar 2 uitzichtpunten. De 'wandelpaden' leiden door kleine boeren dorpjes langs rijstvelden naar de top. Vanaf daar is het uitzicht ook echt top! Op de terugweg hoorden we de percussiegeluiden weer naderen. Deze keer echter in combinatie met vuurwerk. Een hele stoet bewoog zich al bier drinkend en lachend over het smalle wandelpad. Op de schouders werd een rijkelijk versierde kist gedragen. Het bleek de begravenis te zijn van of iemand met een lange baard, of een klein kind. De chineze gebarentaal is voor mij net zo duidelijk als de taal zelf. Overigens is het wel een aanrader om een paar nachten in een van deze bergdorpjes te blijven. Dan zie je toch net wat meer dan een dagtripje vanuit Guilin.